ورزش زنان ، چه آماتور و چه حرفه ای

ورزش زنان ، چه آماتور و چه حرفه ای ، قرن هاست که در انواع ورزش ها در سراسر جهان وجود دارد. مشارکت و محبوبیت زنان در ورزش در قرن بیستم ، به ویژه در ربع قرن گذشته ، به طرز چشمگیری افزایش یافت ، که نشان دهنده تغییر در جوامع مدرن است که بر برابری جنسیتی تأکید دارند. اگرچه سطح مشارکت و عملکرد هنوز هم به تفکیک کشورها و ورزش ها بسیار متفاوت است ، اما امروزه ورزش زنان در کل دنیا پذیرفته شده است.

سایت شرط بندی

با این وجود ، علی رغم افزایش مشارکت زنان در ورزش ، اختلاف زیادی در میزان مشارکت زنان و مردان همچنان وجود دارد. [1] این اختلافات در سطح جهانی رایج است و همچنان مانع برابری در ورزش می شود. بسیاری از م institutionsسسات و برنامه ها همچنان محافظه کارانه باقی مانده و به برابری جنسیتی در ورزش کمک نمی کنند. [2]

زنانی که ورزش می کنند امروز با موانع زیادی از جمله دستمزد کم ، پوشش رسانه ای کمتر و آسیب دیدگی متفاوت در مقایسه با مردان هم سن خود روبرو هستند. بسیاری از ورزشکاران زن دست به اعتراضات مسالمت آمیز مانند اعتصاب بازی ها ، کمپین های رسانه های اجتماعی و حتی پرونده های قضایی فدرال برای رفع این نابرابری ها زده اند.

زنان رومی به ورزش مشغول بودند. موزاییک در ویلا رومانا دل کاساله نزدیک میدان آرمرینا در سیسیل

یک تندیس از یک پیروز بازی های Heraean ، که در نزدیکی شروع یک مسابقه نشان داده شده است
قبل از هر بازی المپیک باستان ، یک رویداد ورزشی جداگانه برای زنان در همان استادیوم المپیا برگزار می شد ، بازی های هرا ، به الهه هرا اختصاص داشت. افسانه معتقد بود كه هرائه توسط هيپوداميا ، همسر پادشاهي كه المپيك را بنيان نهاد ، تأسيس شد. [3] طبق گفته E. Norman Gardiner:

در این جشنواره مسابقه هایی برای دوشیزگان در سنین مختلف برگزار شد. مسیر آنها 500 فوت یا یک ششم کمتر از استادیوم مردان بود. دوشیزگان با موهای پایین به پشت دویدند ، یک لباس کوتاه کوتاه به زیر زانو رسید و شانه راست آنها تا پستان خالی بود. پیروزمندان تاج های زیتون و سهمی از تلیسه قربانی شده برای هرا دریافت کردند. آنها همچنین حق داشتند مجسمه های خود را در هرائوم برپا کنند. [4]

اگرچه زنان متاهل حتی به عنوان تماشاگر از بازی های المپیک کنار گذاشته شدند ، اما Cynisca در یک بازی المپیک به عنوان صاحب ارابه برنده شد (قهرمانان مسابقات ارابه صاحبان بودند نه سوار) ، همانطور که Euryleonis ، Belistiche ، Zeuxo ، Encrateia و Hermione ، Timarete ، Theodota و Kassia .

پس از دوره کلاسیک ، زنان در جشنواره های ورزشی مردان شرکت کردند. [3] زنان در اسپارت شروع به تمرین کردن همان تمرینات ورزشی کردند که مردان انجام می دادند ، و ویژگی های سربازان اسپارت را نشان می دادند. افلاطون حتی با حمایت از دویدن و مبارزه با شمشیر برای زنان از زنان در ورزش حمایت می كرد. [5]